Yfirlit | Greining á sértækum mótefnum gegn klamydíu innan 15 mínútna |
Meginregla | Einþrepa ónæmisgreiningarpróf |
Greiningarmarkmið | Klamydíu mótefni |
Dæmi | Sermi
|
Lestrartími | 10~15 mínútur |
Magn | 1 kassi (sett) = 10 tæki (einstaklingar í pakkningu) |
Efnisyfirlit | Prófunarbúnaður, stuðpúðaflöskur, einnota dropateljarar og bómullarpinnar |
Varúð | Notið innan 10 mínútna eftir opnun Notið viðeigandi magn af sýni (0,1 ml af dropateljara) Notið eftir 15~30 mínútur við stofuhita ef geymt er við kalt ástand Líta skal á niðurstöður prófsins sem ógildar eftir 10 mínútur |
Klamydíósa er sýking í dýrum og mönnum af völdum baktería í ættinni Chlamydiaceae. Klamydíusýkingar geta verið allt frá sýkingum sem eru ekki til staðar til dauða, allt eftir tegund klamydíu, hýsli og vef sem sýktur er. Hýsildýrasvið baktería í ættbálknum Chlamydiales nær yfir meira en 500 tegundir, þar á meðal menn og villt og tam spendýr (þar á meðal pokadýr), fugla, skriðdýr, froskdýr og fiska. Hýsilsvið þekktra klamydíutegunda eru að stækka og flestar tegundir geta farið yfir hýsilhindranir.
Þar sem klamydíusjúkdómur hefur áhrif á marga sýkla og veldur fjölbreyttum klínískum einkennum, þarf oft að greina sjúkdóminn með mörgum prófunaraðferðum.
Orsök klamydíu hjá dýrum
Bakteríur sem valda klamydíu tilheyra ættbálknum Chlamydiales, sem samanstendur af gram-neikvæðum, innanfrumubakteríum með tvíþroskahringrás sem geta sýkt heilkjörnunga.
Ættkvíslin Chlamydiaceae inniheldur eina ættkvísl,Klamydía, sem hefur 14 viðurkenndar tegundir:C fósturlát,C. psittaci,Klamydía avium,C. buteonis,C. caviae,C felis,C. gallinacea,C. muridarum,C. pecorum,C. lungnabólga,C. poikilotherma,C. serpentis,C suisogC. trachomatisEinnig eru þrjár þekktar nátengdarCandidatustegundir (þ.e. óræktaðar flokkunarstofna):Candidatus Klamydía ibidis,Candidatus Klamydía sanziniaogCandidatus Klamydia corallus.
Klamydíusýkingar finnast í flestum dýrum og geta komið frá nokkrum tegundum, stundum samtímis. Þó að margar tegundir hafi náttúrulegan hýsil eða forða, hefur verið sýnt fram á að margar þeirra fara yfir náttúrulegar hindranir hýsilsins. Rannsóknir hafa bent á eitt af genunum sem gerir klamydíutegundum kleift að fá nýtt DNA úr umhverfi sínu til að vernda sig gegn vörnum hýsilsins en jafnframt fjölga sér í miklu magni svo það geti breiðst út til nærliggjandi frumna.